Rynoplastyka, czyli sposób na brzydki nos

W jakim wieku warto zdecydować się na operację naprawiającą tego typu niedoskonałość? Decyzję można tak naprawdę podjęć nawet w wieku kilkunastu lat, kiedy wzrost kostny jest już zakończony (często jest to już w 16. roku życia). Bo choć według niektórych specjalistów jest to jeszcze zbyt wcześnie, warto zadać sobie pytanie, czy warto marnować młodość, która powinna być przecież piękna i beztroska, na zamartwianie się swoim wyglądem? Trzeba jednak zawsze pamiętać, że znalezienie dobrego i doświadczonego specjalisty w tej dziedzinie nie jest sprawą prostą. Chirurg estetyk musi znać wiele technik, mieć duże doświadczenie i zachować umiar w wykonywanych operacjach, a przy tym cały czas być na bieżąco ze zmieniającymi się technikami operowania.

Od starożytności do współczesności

Ciekawostką może być fakt, że początki sięgają już czasów antycznych. W starożytnym Egipcie, który uważany jest za kolebkę , starano się usuwać garby nosów czy poprawiać ogólny kształt tego fragmentu twarzy podczas mumifikacji zwłok (zabieg opisany w papirusie Imhotepa). Z kolei niewiernym kobietom w Indiach obcinano nosy.

W czasach współczesnych chirurdzy plastyczni zaczęli zajmować się nosami dopiero w latach 80-tych XX. wieku. Można powiedzieć, że obecne podejście do rynoplastyki cały czas się zmienia i ewoluuje.

– Chirurdzy realnie specjalizujący się w poprawianiu kształtu nosa cały czas próbują nowych metod i narzędzi – mówi doktor Waldemar Weiss, chirurg plastyczny. – To oni kreują pewne trendy i kierunki w tej dziedzinie, które następnie bardzo często podpatrują i stosują inni lekarze. W mojej opinii bardzo ważne jest także, żeby sama operacja była w miarę możliwości jak najmniej inwazyjna. Zabiegi wykonywane rozsądnie i z umiarem, jeśli chodzi o stopień poprawiania, przynoszą zazwyczaj najlepsze rezultaty.

Główne typy i rodzaje operacji

W pewnym uproszczeniu można powiedzieć, że operacje rynoplastyczne polegają najczęściej na dodawaniu lub odejmowaniu pewnych elementów nosa (bardzo często te dwie czynności wykonuje się podczas tego samego zabiegu). Pomniejszanie nosa jest zawsze zabiegiem łatwiejszym, niż jego powiększanie. Potrzeba powiększania najczęściej jest efektem wcześniejszych, nieudanych operacji, w trakcie których wycięto zbyt duży fragment nosa. Rekonstrukcje z reguły wykonuje się z wykorzystaniem odpowiednio wymodelowanych chrząstek (choć mogą to być również chrząstki lub kości z innych fragmentów ciała).

Dwoma głównymi drogami, by dostać się do operowanej części nosa, są droga „zamknięta”, przez wnętrze dziurek nosowych (nie pozostawia blizn na skórze) lub droga „otwarta”, z dodatkowym nacięciem na bazie przegrody nosowej (z małą blizną prawie niewidoczną po wygojeniu się). Oczywiście każda droga ma swoje wskazania w zależności od przypadku, a może ją wybrać jedynie specjalista.

Udana operacja

Główny sekret udanej operacji estetycznej nosa polega na tym, aby w efekcie finalnym stał on się możliwie jak najbardziej proporcjonalny i harmonijny do całości twarzy.

– Dlatego jeśli głównym celem pacjenta jest zrobienie nosa, który będzie wyglądał jak „nos ”, od razu wiem, że ciężko będzie nam znaleźć wspólny język. Przecież nie w każdym przypadku nos jakiejś konkretnej osoby musi pasować do reszty twarzy – mówi doktor Weiss.

Chirurgia nosa zalicza się do najtrudniejszych dziedzin chirurgii estetycznej. Samą operację musi poprzedzić bardzo dokładna analiza, dzięki której możliwe jest dokładne określenie tego, w czym tak naprawdę tkwi problem z danym nosem. Kiedy już to wiemy, można się podejmować operacji, która ma w istocie stanowić harmonijną adaptację nosa do reszty twarzy. Najlepszy rezultat tak wykonanej operacji jest wtedy, kiedy osoby z zewnątrz widzą efekt, jednak nie są w stanie jednoznacznie określić, że dana osoba zoperowała sobie akurat nos.

Kolejny sekret operacji nosa tkwi w tym, aby nigdy nie operować zbyt dużo, a jednocześnie, aby efekt finalny zawsze był satysfakcjonujący zarówno dla pacjenta, jak i dla chirurga. Przykładowo usunięcie garbu powoduje, że sam czubek nosa trzeba jednocześnie skrócić, ponieważ jako całość wydaje się on wówczas optycznie za długi. Wszystko jest tutaj kwestią proporcji.

Prawidłowo wykonywana operacja nosa jest więc niezwykle złożona i skomplikowana, a co za tym idzie – także czasochłonna.

– Najprostsze przypadki, z którymi miałem do czynienia, udawało mi się zoperować już w 30 minut, to w najbardziej skomplikowanych przypadkach trwało to od 4,5 do 5 godzin – mówi doktor Waldemar Weiss.

Specjalista zwraca też uwagę na fakt, że ważnym czynnikiem w operacjach rynoplastycznych jest zmieniający się przepływ powietrza w nosie. Trzeba przy tym bardzo uważać, żeby nie okaleczyć pacjenta przez spowodowanie różnego rodzaju dysfunkcji w oddychaniu.