Przebarwienia skóry

Przebarwieniami określa się rozmaitej wielkości plamy (stanowiące złogi melaniny) ciemniejsze od otaczającej je zdrowej skóry. Najczęściej pojawiają się na twarzy, dłoniach i dekolcie.

Doświadcza ich ponad 35% kobiet po trzydziestym roku życia, i aż 90% kobiet w szóstej dekadzie życia. Szacuje się, że w naszym kraju ponad 2,5 mln pań doświadcza problemów z przebarwieniami.

Opisywane zmiany występują w naskórku, bądź w naskórku i skórze właściwej. Zalicza się do nich głównie , plany soczewicowate oraz ostudę (melanodermię), przebarwienia pozapalne, plamy wątrobowe, hiperpigmentacja (nadmiar melaniny), hipopigmentacja (niedobór melaniny), bielactwo.

Plamy mają mogą mieć różne barwy - od jasnobrunatnego aż po ciemnoszary. Przybierają też rozmaite gabaryty i kształty. Bywają umieszczone na całym ciele, ale najczęściej występują w tych partiach skóry, które są narażone na promieniowanie słoneczne.

Przyczyny

Ogólnie rzecz ujmując powstawanie przebarwień ma miejsce, gdy w skórze następuje nadprodukcja lub nierównomierne rozłożenie melaniny, barwnika zawartego w komórkach barwnikowych, melanocytach. Zjawisko to wynika najczęściej z oddziaływania promieniowanie UV, bądź zaburzeń hormonalnych. Ponadto, notuje się opisywane zmiany wobec jednoczesnego narażenia skóry na promieniowanie słoneczne oraz zażywania określonych leków, a także po przebyciu niektórych chorób.

Wśród najczęstszych przyczyn przebarwień zatem wymienia się:

• bezpośrednie promieniowanie UV
• stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych
• zmiany zapalne skóry
• leczenie hormonalne
• niedoczynność nadnerczy
• choroby wątroby
• zaburzenia miesiączkowania
• zażywanie niektórych leków (m. in. przeciwpadaczkowych, przeciwmalarycznych, , tetracyklin, niesteroidowych leków przeciwzapalnych)
• stosowanie preparatów kosmetycznych z zawartością składników o toksycznym działaniu

Leczenie

Przebarwień trudno jest się pozbyć. Ich leczenie jest długotrwałe i wymaga nadzoru specjalisty. Z tego powodu eksperci rekomendują działania profilaktyczne, terapia bowiem, jako długookresowa, jest uciążliwa. Niemniej jednak, należy jej się poddać nie tylko ze względów estetycznych, ale także z powodów medycznych - z niektórych plam wątrobowych może rozwinąć się nowotwór (np.).

Dermatolodzy przepisują zazwyczaj farmaceutyki rozjaśniające przebarwiony naskórek. Preparaty tego rodzaju zawierają zwykle kwas glikolowy, hydrochinon, tretinoinę, kwas kojowy i azalainowy.

Ponadto, w celu zmniejszenia/wyeliminowania przebarwień pacjentom proponuje się rozmaite zabiegi. Wśród nich jest naświetlanie tradycyjnym laserem, światłem IPL oraz krioterapia.

Najistotniejszym czynnikiem powstrzymującym rozwój przebarwień i pozwalającym na skuteczną terapię jest ochrona przed promieniowaniem UV, tj. unikanie ekspozycji skóry na słońce, niekorzystanie z solarium oraz kremów ochronnych z filtrami UV.

Domowe sposoby na przebarwienia

Istnieją różne sposoby domowe, które można zastosować w celu uniknięcia lubi/i złagodzenia przebarwień skóry twarzy. Przykładowo, można przygotować maseczkę złożoną ze skórki pomarańczowej, miodu i mleka. Do takiej mieszanki należy dodać kilka kropel soku z cytryny i nałożyć na twarz, a po upływie 15 minut zmyć. Warto to robić regularnie, zabieg pomaga w przywróceniu skórze normalnego kolorytu, ale także w leczeniu przebarwień.

Ponadto, maska owocowa przygotowana z papai, moreli i ogórków jest skutecznym środkiem w leczeniu przebarwień skóry.

Codzienne zastosowanie na skórę twarzy soku z ziemniaków pomoże zmniejszyć przebarwienia na skórze, a także zniwelować przebarwienia i plamy na twarzy.

Maska z migdałów i miodu także może zdziałać cuda. Wystarczy namoczyć kilka migdałów w nocy, rano zdjąć skórkę i zmielić je, a następnie dodać do nich trochę miodu i nałożyć na twarz na kilkanaście minut. Wyniki będą widoczne w ciągu kilku tygodni stosowania preparatu.

Sok z cytryny jest jednym z najlepszych naturalnych środków rozjaśniających skórę. Wystarczy wycisnąć cytrynę i zastosować na zmienionym miejscu na skórze.