Piękne włosy - konieczne witaminy i minerały

Efekt? Osłabione, przesuszone lub nadmiernie przetłuszczające się włosy, ich zwiększona łamliwość, wreszcie największy problem – wypadanie. Jak można temu zapobiec i co robić, kiedy ten problem już nas dotyczy?

Normą określoną przez trychologów, czyli specjalistów zajmujących się zdrowiem skóry głowy i włosów, jest dzienna utrata na poziomie 50 do 150 włosów. Jest to związane z naturalnym cyklem wymiany owłosienia skóry głowy, na której znajduje się ok. 100 –150 tys. włosów. Pojedynczy włos rośnie od 4 do 5 lat, a następnie wypada. Dermatolodzy uważają, że o nadmiernym wypadaniu włosów możemy mówić, gdy tracimy ponad 200 włosów dziennie.

Kto je zliczy?

Trudno byłoby nam jednak skupiać się na codziennym liczeniu straconych włosów, tym bardziej, że każdy z nas ma inną grubość owłosienia i porównywanie garści straconych włosów przez dwie różne osoby mogłoby doprowadzić do mylnych osądów. Dużo łatwiej odpowiedzieć sobie na pytanie, czy dotyczy nas problem osłabionych włosów. Pierwszym sygnałem, że powinniśmy pomyśleć o zadbaniu o kondycję czupryny, zanim pojawi się poważny problem, jest wrażenie, że włosy są „pozbawione życia”, blasku i gorzej się układają. Częste zabiegi upiększające: farbowanie, rozjaśnianie, suszenie zbyt gorącym strumieniem powietrza, modelowanie - szczególnie z użyciem prostownic i lokówek, nadmierna ilość pianek, żeli i wosków, a także częste noszenie uczesania z opaską lub w tzw. koński ogon, długofalowo nie służą korzystnemu wyglądowi i zdrowiu włosów. Większa, niż dotychczas ilość włosów na szczotce, łupież, nadmierne przetłuszczanie się włosów u nasady, „słomiany” wygląd przesuszonych włosów są wyraźnym sygnałem, że oprócz zabiegów stosowanych zewnętrznie (płukanek, gotowych masek regenerujących lub tych opartych na recepturach naszych babć) i czasowej redukcji ilości zabiegów upiększających, powinniśmy poważnie pomyśleć o wzmocnieniu włosów od wewnątrz organizmu. Decyzja o wzbogaceniu diety w cenne dla włosów pierwiastki powinna zapaść również wtedy, gdy dostrzegamy łamliwość i kruchość włosów, rozdwajające się końcówki psują efekt nawet najbardziej starannie dopracowanej fryzury a także, gdy przedwczesna siwizna spędza nam sen z powiek.


Zatrzymaj włos!

Nadmierne wypadanie włosów jest bolączką, która w określonym wieku dotyka zarówno kobiety, jak i mężczyzn. Istnieją uwarunkowania genetyczne, które definiują moment naszego życia, w którym możemy doświadczyć tego problemu. Obfite wypadanie włosów może towarzyszyć także niektórym schorzeniom; istnieje również zjawisko łysienia polekowego. Kobiety często odnotowują znaczne zmniejszenie gęstości włosów pojawiające się na skutek zawirowań hormonalnych (dojrzewanie, ciąża, połóg, menopauza), ale i w wyniku przemęczenia, długotrwałego stresu. Łysienie typu męskiego spowodowane jest przejściem mieszków włosowych w fazę spoczynku oraz tym, że łodygi włosów stają się krótsze i cieńsze. Najczęstszym czynnikiem łysienia mężczyzn są hormony androgenowe (a właściwie nadwrażliwość cebulek włosów na jedną z form testosteronu), wspomniane skłonności dziedziczne oraz to, co nieuchronne – upływ lat.

Wypadanie włosów i wygląd sugerujący ich osłabienie (suchość lub nadmierne przetłuszczenie, zwiększona łamliwość, zwolniony porost, mała podatność na układanie, wyblakły kolor bez wyrazu) mogą być związane również z niedożywieniem organizmu. Życie w pędzie, nieprzestrzeganie zasady spożywania pięciu różnorodnych posiłków w ciągu dnia, używki wypłukujące z organizmu cenne minerały i często towarzyszący naszej pracy stres nie dadzą się ukryć.

Przez żołądek do zdrowej czupryny

Włosy zdradzają nasz tryb życia i zaniedbania w diecie. Awitaminoza, anemia, osłabienie organizmu będące częstym wynikiem nieracjonalnych diet odchudzających skutkują wypadaniem włosów, brakiem ich blasku oraz zaburzeniami stanu skóry głowy. To przede wszystkim niewystarczająca ilość dostarczanych organizmowi witamin, niezbędnych substancji odżywczych i biopierwiastków powoduje alarmującą reakcję cebulek, które są odpowiedzialne za stan naszych włosów. Osłabienie cebulek, czy to przez dietę, czy też czynniki chemiczne lub też nadmierną ekspozycję na słońce lub promienie UV w solarium, nie jest jednak procesem nieodwracalnym. Jeśli uzupełnimy naszą dietę, włosy znowu nabiorą życia, blasku, będą znacznie szybciej i bujniej rosnąć, a także nie będą się rozdwajać. O dostarczeniu organizmowi odpowiedniej ilości witamin i minerałów należy koniecznie pomyśleć po przebytych kuracjach antybiotykowych, a nawet infekcjach z towarzyszącą im wysoką gorączką. Wzmożona utrata włosów może wystąpić dopiero po kilku, a nawet kilkunastu tygodniach po ustąpieniu gorączki. Włosy z czasem odrastają, ale tylko wtedy będą one mocne i pełne blasku, jeśli nasza dieta po chorobie będzie uwzględniała zapotrzebowanie na wszystkie składniki niezbędne organizmowi. Również czynniki toksyczne i niedobory pierwiastków będące efektem chorób zakaźnych mogą być bezpośrednią przyczyną nagłego osłabienia włosów i ich wypadania.